Peter Pan – Toneelgroep de Kern
Als invaller heb ik 1 voorstelling meegedaan met het combo “Hia-what-a-Band”. Dat was op zaterdagavond 29 juni 2019. Een mooi uitgevoerde familie voorstelling door Toneelgroep “De Kern” in het openluchttheater in Handel.
Was het draaiende huis al een bijzonder decorstuk met forse afmetingen, het piratenschip van Kapitein Haak, dat even later het grote podium op rolde, was zo mogelijk nog indrukwekkender. Het 40 à 50 meter brede speelvlak geeft volop ruimte om groots uit te pakken en de decorbouwers van De Kern maken daar elk jaar dankbaar gebruik van. Want ook een compleet indianendorp én luchtig verstopt de geweldige negenkoppige ‘Hia-What-a Band’ vond met gemak nog een plek. Al met al heel plezierig voor de volle tribune om naar te kijken en heel fraai om naar te luisteren.
Tinkelbel
Het spel was leuk. Peter Pan die samen met zijn beste maatje Tinkelbel, de Verloren Jongens en de Wigwamstam-indianen in Nimmerland woont, waar je nooit hoeft te doen wat je niet wilt en waar de tijd niet bestaat. Kapitein Haak wil daar ook wonen om eeuwig jong te blijven. Verhalenverzinster Wendy heeft er een prachtig verhaal van verzonnen, dat ze zelf met haar broers volop mee beleeft.
Veel personages dus, wat alle leden van de club de kans gaf om mee te doen. Een originele insteek van regisseur en tekstschrijver Myrthe Boot die het originele boek als basis gebruikte voor het stuk.
Er volgen allerlei verwikkelingen die met veel verve, fantasie en prachtige muziek weer worden opgelost. Zoals bij de kostelijk dronken moeder of het prachtige lied van Tijgerlelie.
En dan het elfje Tinkelbel. Een rol zonder tekst maar des te meer expressie. ,,Het was lastig. Het moest allemaal ‘groot’ en overdreven maar het script geeft dat alleen in grote lijnen aan. Ik heb er toch wel een maand of tien over gedaan om al die verschillende emoties echt te pakken te krijgen”, vertelt speelster Elke Leenders.
Indianentaal
Ook Jürgen van Lieshout als opperhoofd mocht met name de tekst in een ‘indianentaal’ zelf bepalen. ,,Ik heb er helemaal mijn eigen ding in kunnen leggen al was het verzinnen van tekst heel lastig. Het klinkt toch al gauw te Engels of te Italiaans.” Uiteindelijk sprak hij met wijze woorden als Tikki Massala, namasté en Samba-Pati… Prachtig!
Regisseur Boot kan trots zijn op haar jonge crew die schijnbaar zonder zenuwen en volkomen vrij op het toneel zijn ding doet. Goed voor diverse welverdiende open doekjes.
(Bron: ED; tekst: Tineke Mols)
